Verslag vlucht Perigueux (Marsac) op 28 juni.
Onderweg na de lossing op vrijdagmorgen reden we honderden kilometers door Frankrijk. Heuvel op, heuvel af, zo nu en dan een vlakker stuk. 55 jaar heb ik duiven op reis gestuurd en als je daar zo rijdt, realiseer je je weer eens wat onze duiven kunnen! Gelost om 07.45 uur, kwam de snelste van onze afdeling in Buitenpost aan, net na 10 uur ’s avonds op een afstand van 980 km. Gemiddelde snelheid 70 km per uur. Heuvel op, heuvel af, misschien eens een slok water en weer door, alsmaar door. Richting huis. En niet alleen deze duif, ook de anderen, soms tot in de nacht, of na een rustpauze vroeg in de morgen. Voor deze kanjers een verslag!
Vertrek bij de vervoerder dinsdag 25 juni om 18.00. Chauffeur Frederik, convoyeur Hatty. Duiven laden in Holwerd, Damwoude, Drachten (gehaktbal) en Jubbega. Hier en daar een mand aanvullen. Ondertussen draait de afzuiging. Dan door naar Meppel, waar de duiven van de westkant van onze afdeling wachten en die van afdeling 10. We kunnen in totaal 186 manden laden, bovenste rij blijft vrij vanwege hitteprotocol. Vervolgens naar Randwijk waar we nog 35 manden laden van de afdeling 7. Het past allemaal precies, we zijn vol. Dan de duiven aan het water, water wat we krijgen bij dit overlaadstation van de afdeling 8. Dit spaart onze voorraad! De auto wordt daar geparkeerd op dit privé terrein en we gaan slapen. We horen alleen kikkers.
’s Morgens het water er af en op weg. Via Breda, Antwerpen en Brussel naar de Franse grens. Daar net voorbij een stop vanwege de rijtijden. ’s Middags komen we aan op een bewaakte parkeerplaats 30 km noordelijk van Parijs. Bewaakt niet alleen voor onze duiven maar vooral om te voorkomen dat onze brandstof gestolen wordt. Gespecialiseerde bendes doen dat! Het is warm en de duiven drinken veel. Dan de duiven voeren. We gebruiken transportvoer van Matador. Hoog percentage mais, mooie mais, niet te groot. Wij eten aan de wagen, babi pangang en bami die Frederik heeft meegenomen.
 |
 |
Plan is om 05.00 uur te vertrekken. Dat lukt bijna: 05.06 en Frederik baalt daar van. Snel zijn we bij dat dorpje aan de Seine zoals Frederik het noemt. Er is nog niet veel verkeer en de 50 kilometer langs de stad doen we in 55 minuten. Daarna gaat het verder door het Franse heuvellandschap, voorbij aan Orleans. Bij de verplichte stop kunnen we de wagen in de schaduw parkeren. Meestal zijn de parkings kaal. Verder langs Chateauroux en Limoges. Daar moeten we van de snelweg af en gaat het richting Perigueux. Voor ons is de losplaats nieuw en op de lossingsvergunning staat Marsac en ‘terrein van Mr…..’. Geen verder adres. Moet toch mogelijk zijn om een fatsoenlijk adres op de vergunning te zetten? Marsac blijkt een klein plaatsje dicht bij Perigueux te zijn, aan de rivier de Isle. De navigatie op de smartphone is voor personenauto’s, niet voor vrachtauto’s. Zo leidt het ons een smal weggetje in, dat in bochten daalt en alsmaar smaller wordt. Weinig mogelijkheden om te keren. Aam het einde twee grote stenen waar de wagen net tussen door kan. En dan zijn we weer op een fatsoenlijke weg en zien de andere wagens staan. Mooi ruim terrein. Eerst de duiven weer aan het water, het is warm en geen wind. Temperatuur loopt in de middag op tot 34 graden. Bij de naastgelegen sportclub kunnen we naar de wc en douchen. In de middag boodschappen gedaan op loopafstand en gezien dat er dichtbij een restaurant is waar ‘Frites Flamand’ worden geserveerd. Dus dat komt helemaal goed. Na het voeren gaan wij als eerste eten en passen de anderen op onze duiven. Later gaan zij en eenmaal terug doppen we er een paar, nou ja, blik dus.
In de nacht gaat er een paar maal een ‘wave’ door de wagen. Dat gebeurt als een passerende auto de lampen op de wagen richt. De duiven schrikken dan en dat gaat van mand naar mand. ’s Morgens om 06.00 worden we gebeld door het thuisfront. Nog even wachten, er is hoge bewolking en nog geen blauw. Om goed 7 uur is het al beter en de lossing wordt voorbereid. Temperatuur 18 graden. Snijden een kwartier voor de lossing en scherp stellen 5 minuten er voor. Na het aftellen volgt een prima lossing, alle duiven verlaten vrijwillig de auto’s en met een zwaai naar het noorden. Dan water er af, afscheid nemen en terug richting huis. Onderweg is er een lichte tegenwind, dus dacht ik dat er bij ons geen duiven zouden doorkomen. Bleek een misvatting. Overigens prima vliegweer, helder en maximum 24 graden. We halen Roye, na in het dorpje aan de Seine in de namiddag in de file te hebben gezeten. Daar overnachten we, gaan om 05.00 weer rijden en ontbijten bij ‘Joost’ aan de Belgisch-Nederlandse grens. Dan verder naar Randwijk om manden te wisselen. Onderweg naar het noorden beseffen dat we de manden niet in de juiste volgorde hebben geladen. Stop net voorbij Meppel en wat manden er uit en anders er in. Hatty wordt vervolgens bij Akkrum gelost en Frederik rijdt door naar Stiens.
Hatty Roest.
