*Dion Vuist: Met een Lach en een Vlucht naar de Toekomst*
In het rustige dorp Steggerda woont Dion Vuist, een jonge man van 25 jaar, die het afgelopen anderhalf jaar een bijzondere passie heeft ontwikkeld: postduiven. Wie zijn vrolijke karakter kent, weet dat Dion nergens zonder zijn glimlach verschijnt, maar zijn liefde voor de duivensport kwam niet uit de lucht vallen. Het is een verhaal van vriendschap, geduld en de aanstekelijke overtuigingskracht van Bert Slot, de voorzitter van PV De Vredesduif.
### Van sierduiven naar serieuze duiven
Dion had altijd wel wat sierduiven gehad, maar het was Bert die hem telkens weer aansprak: "Wanneer word je nu eens een echte duivenmelker? Doe die sierduiven weg en begin met postduiven." Bert, uitvoerder bij bouwbedrijf Kranendonk, waar Dion ook werkzaam is, liet geen kans onbenut om Dion warm te maken voor zijn grote passie. En met succes. Begin 2023 was het zover. Dion kreeg zijn eerste postduiven van liefhebbers uit de buurt en breidde zijn duivenhok uit met een bijzondere aankoop op de duivenmarkt in Lier, België.
Die duivin, gekocht op een zondagochtend in Lier, werd zijn eerste en meteen ook zijn beste duif. "Ze vliegt alsof ze het al jaren doet," lacht Dion trots. Het is duidelijk dat hij het naar zijn zin heeft in de wereld van de postduivensport, en dat deze duiven zijn hart hebben gestolen. Eenmaal lid van PV De Vredesduif voelde hij zich meteen thuis. Met zijn eeuwige lach en zijn positieve instelling werd Dion snel een vertrouwd gezicht binnen de club.
### Barkeeper met een glimlach
Nog voordat Dion zelfs maar een duif had laten meedoen aan de vluchten, werd hij al de rechterhand van het oudste lid van de vereniging, meneer Jellema. Hij haalde de duiven op, bracht ze naar het clubgebouw en nam zonder aarzelen plaats achter de bar. De leden van de vereniging konden al snel niet meer om hem heen: Dion, met zijn onafscheidelijke glimlach, werd de vaste barkeeper. En zoals het een echte barkeeper betaamt, kreeg hij na enkele weken een speciaal voor hem gemaakt schort. Het applaus dat volgde, was oorverdovend.
“Hij is altijd vrolijk,” vertelt een van de clubleden. “Nooit een dag chagrijnig. Dion brengt echt leven in de brouwerij.” Terwijl hij de manden met duiven naar binnen sjouwt en de eerste kop koffie van de dag uitschenkt, is zijn glimlach nooit ver weg. Voor Dion is dit allemaal vanzelfsprekend; hij doet het met plezier.
### Een eigenwijs kampioen in de dop
Dion Vuist is eigenwijs, maar dat is niet ongewoon onder kampioenen, vooral in hun jeugd. Zijn vader had tussen 1982 en 1987 zelf duiven en helpt nu met het trainen en voeren van de vogels, maar Dion heeft zijn eigen manier van doen. “Mijn vader geeft goede adviezen, maar ik doe het op mijn eigen manier,” vertelt hij lachend. “En altijd met plezier.”
De liefde voor de sport zit in zijn bloed, maar Dion is nog maar net begonnen. Zijn eerste duif, de duivin uit Lier, is zijn beste, maar zijn topjaren moeten nog komen. Samen met zijn vader staat er deze winter een grote verbouwing van het duivenhok op de planning. Het hok moet namelijk worden gedraaid, zodat de ochtendzon direct naar binnen kan schijnen.
### Een toekomst vol duiven
Wanneer je bij Dion en zijn vader thuis komt, valt meteen de gezellige sfeer op. Het is een ruimte zoals je die in oude cowboyfilms zou zien, met een waakhond onder de tafel en uitzicht op de vijver, waar aan de overkant het duivenhok staat. Het is duidelijk dat Dion zich hier thuis voelt, en hij kan zich geen toekomst zonder postduiven voorstellen. "Nooit meer iets anders," zegt hij vastberaden.
Zijn toekomstvisie gaat echter verder dan alleen de duiven. "Mijn toekomstige vrouw moet ook wel van duiven houden, en van paarden," zegt Dion met een knipoog. En wie weet, de kleindochter van een ander clublid is van zijn leeftijd… De leden van PV De Vredesduif zien het al helemaal voor zich: Dion en zijn vriendin, samen spelend met de duiven, terwijl een paar paarden achter op het land grazen.
### Een jong gezicht in een oude sport
Dion Vuist is het bewijs dat de duivensport nog springlevend is, ook onder de jongere generatie. Zijn enthousiasme, energie en vastberadenheid zijn inspirerend. Waar veel jongeren andere hobby's najagen, heeft Dion zijn hart verloren aan de postduiven. En wie hem kent, weet dat hij zijn doelen niet uit het oog verliest. Zoals hij zelf zegt: "Mijn topjaren moeten nog komen."
